درمان های دارویی و روان شناختی در بهبود کیفیت زندگی و رفع علایم سندرم روده تحریک پذیر موثر بوده اند. هدف از این پژوهش تعیین اثربخشی درمان شناختی – رفتاری توام با دارو درمانی بر کیفیت زندگی و فراوانی و شدت علایم در بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر با علایم غالب اسهال بود.روش: در این مطالعه کارآزمایی بالینی 64 بیمار مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر بر اساس ملاک های تشخیص Rome-III انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه درمان شناختی رفتاری توام با دارو درمانی و دارو درمانی تنها تقسیم بندی شدند. ابزار پژوهش شامل مقیاس فراوانی وشدت علایم روده (BSS-FS) و آزمون کیفیت زندگی بیماران (QOL-IBS) IBS بود. داده های آماری از طریق کواریانس چند متغیری (مانکوا) مورد تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین نمرات کیفیت زندگی در گروه درمان شناختی – رفتاری توام با دارو درمانی نسبت به گروه دارو درمانی تنها, هم در مرحله پیش از درمان و هم در مرحله پس از درمان, به طور معنی داری بیشتر بود.(P<0.05) در زمینه فروانی و شدت علایم بین دو گروه پس از درمان اختلاف معنی دار بود (P<0.05) اما در مرحله پی گیری این اختلاف معنی دار به دست نیامد.نتیجه گیری: ترکیب درمان های روان شناختی توام با دارو درمانی می تواند در بهبود کیفیت زندگی و کاهش علایم سندرم روده تحریک پذیر با علایم غالب اسهال موثر باشد اما عدم استمرار در این نوع درمان ها منجر به عود علایم بیماری می شود.